زمین عیدت مبارک
زمین
ای زمین، ای مهد آرامش و سکوت
ای اسوه مقاومت و پایداری
"دوستت دارم" تو را ای مهربان
من صبر را از تو آموختم
که با تمام زخم های عمیقی که خودخواهانه بر پیکرت زده ایم را نادیده گرفتی،
هر لحظه برای کوتاه کردن مسیرهای زندگی مان، جاده هایی به پهنای نابودی درختانت، جدایی و نابودی موجوداتت و عمق دادن به زخمهای التیام ناپذیرت، روح مهربانت را هر لحظه تکه تکه کردیم و برای داشتن آرامش و راحتی، هر لحظه بیشتر از لحظه ای دیگر بر گنج های بی پایانت دست بردیم و بی آنکه به نابودیشان فکر کنیم هر لحظه به نیستیشان افزودیم،
و حتی به جنگل هایت که نه تنها التیام بخش روح خسته مان بود، بلکه نیروبخش نفس هایمان بودند را با خودخواهی از بین بردیم در حالی که نفس های تو نفس های ما بود،
و آن را فراموش کردیم و با لذت های شکار، جان موجوداتی را که طعم زندگی را همیشه کمتر از ما تجربه می کنند را گرفتم و حتی لحظه ای هم نیاندیشیدیم که شاید با نابودی هر چه بیشتر طبیعت، سند نابودی خود را امضاء کرده ایم،
ما که هر لحظه دم از مسلمانی و دین می زنیم و ساعت ها در رکوع و سجود خالق هستی مناجات می کنیم یادمان رفته است که با کارهایمان لحظه لحظه عبادت های شیرینمان را از بین می بریم،
ما که مدعی هستیم، اشرف مخلوقاتیم و دم از آیه های حق و حقیقت می زنیم یادمان می رود که حضرت محمد خاتم پیامبران، "شکستن شاخه درخت را با شکستن بال فرشتگان همتا دانسته"،
و حتی شعر سهراب را که همیشه تکرارش می کنیم را هم فراموش کرده ایم که می گوید: "آب را گل نکنیم.. در فرو دست انگار کفتری می خورد آب"
نه تنها آب را گل کرده ایم بلکه کبوتر را هم نابود کردیم تا دیگر طعم آب گل آلودمان را هم نچشد،
به کودکانمان آموختم که اگرمقررات راهنمایی و رانندگی رعایت نشود، هر لحظه جانمان به خطر می افتد ولی باز یادمان رفت که بگویم اگر آب و هوا و خاک آلوده شود و یا جنگل و دریا نابود، و زباله ها همچنان افزایش یابد، این ما هستیم که شاید در آینده ای نه چندان دور مرگ را به زندگی همراه با مشقت و بیماری ترجیح می دهیم،
به آنها آموختیم که جایی هم مثل پوسته درخت برای خاطره نوشتن و یادگاری گذاشتن هست، پس هر کدام یادگاری برای آیندگان برروی درخت حک کردیم،
ولی یادمان رفت که با کاشتن درختی در سالروز تولدمان هم می توان یادگاری زیبا از خود برای آیندگان و زمین بگذاریم،
در دینمان آموختم که اسراف حرام است، حتی جمله عربی آن را هم به کودکان تازه زبان گشوده هم آموختیم ولی یادمان رفت که فقط داریم حرف می زنیم و تا عمل فرسنگ ها فاصله داریم،
فاصله ای به اندازه بازگذاشتن شیر آب، دور ریختن غذاهای باقیمانده و اضافی از سفره های چشم و هم چشمی و هر ساله دور ریختن وسایل نو و تازه زندگی، فقط و فقط برای فخر فروشی و دنیا پرستی،
کجایند کسانی که دم از انسان دوستی و مسلمانی می زنند ولی یادشان می رود و یابهتر بگویم خودشان را به آن طرف زده اند که اگر کاخی ساخته اند، کوه هایی را خراب کرده اند و با داشتن زندگی تجملاتی هر روز زخمی عمیق و التیام نیافتنی بر پیکر زمین زده اند،
ای زمین این گوشه ای از دردهایم بود، دردهایی که همیشه برای گفتنشان لحظه شماری می کردم،
ای زمین این زخم هایی است از غرور که بر پیکرت زده ایم و باز هم تو سکوت کردی،
در حالی که این زخم ها هم ریشه در جان ما دارند،
حتی نفهمیدیم که گرفتن نفس هایت، هر لحظه ما را به مرگ نزدیکتر می کند و "نابودی تو نابودی ما است"،
این گوشه ی کوچکی از ناملایماتمان به مهد آرامش و آسایش ماست ولی قدرش را ندانستیم،
همچون مادری از شیره جانت هر لحظه جان را به ما دادی اما این حقش نبود که با تو چنین کنیم،
کم کم به آغاز سالی دیگر نزدیک می شویم مثل سال های دیگر،
باز به ما فرصت داده شده تا به خود بیاییم شاید که لحظه ای به کارهایمان بیاندیشیم،
به لحظه ای که دیگر دریایی نداریم تا به کودکانمان نشان دهیم و از وسعت و زیبایی اش بگوییم و تجربه قدم زدن در ساحلش را حتی برای یک بار هم که شده نصیب آنها کنیم،
دیگر جنگلی نداریم که به نسل های آینده بگوییم ما با نابودی آنها نفس کشیدن در هوای پاک و سالم را از شما گرفتیم،
دیگر شاید یوز پلنگ که هیچ ، حتی پرنده ای کوچک را هم نداریم که بگوییم در چرخه زندگی هر یک از ما به هم وابسته ایم و به هم نیاز داریم،
و دیگر کوهی نداریم که ورزش کردن و تندرستی در عرصه طبیعت سالم را به آنها بیاموزیم
و بگوییم" وقتی طبیعت نداریم دیگر هیچ نداریم"،
راستی یادمان باشد که بگوییم فقط دروغ و ریا و خودخواهی گناه نیست بلکه لحظه لحظه های رفتار بد ما با طبیعت زنده و کوتاهی در برابر حفاظت و حمایتش هم گناه است،
ای زمین ما همه آمدن سال جدید را با پوشیدن جامه ای نو و تازه به هم تبریک می گوییم در حالی که دل هایمان هنوز رخت کثیف گناه را بر تن دارد... این است عملمان ... و این است شروع سالهای جدیدمان،
پیشاپیش تبریک می گوییم سال جدید را به تو ای زمین
هر چقدر ظاهرت را نابود کنند باز دلت پاک و زلال و بی ریاست
"زمین عیدت مبارک"
هدیه کوچکی از طرف سمیه طاهری کوچک ترین عضو از طرفداران محیط زیست ایران زمین